سلام چه زيبا بود اولين ديدارمان در بهار 83 من دنبال معلم سال هاي قبلم در لابه لاي نگاه پر محبتتان جستوجو ميکردم و با ايراد يک سخن راني هيجاني شمارا معلم کلاس اولم پنداشتم و بعد از پايان وقتي شما اشاره کرديد که من شمارا با برادرتان اشتباه گرفتم آن روز برايم خاطره اي شيرين شد. و اکنون بيان ميکنم شما واقعا معلم من بوديد برادرتان يعني استاد کلاس اولم درس زندگي را به من آموخت و اولين قطرات احساس و شعر را در دلم به يادگار نهاد و شما هم استاد کلاس ايستادگي در مقابل دزخيمان ادبي اين شهر برايم معرفت را به يادگار گذاشتيت. جايتان بسيار در محافل ادبي خاليست و احساسم را نسبت به شما به شعري از برادرتان که قبل آز آموختن الفبا برايم ياد داه بود و هنوز هم به خاطر دارم را نثار ميکنم. جاي دوست کجاست جاي او توي دل است. هميشه به يادتان هستم. در باره شعرتان حرفي نميزنم چون حرفي ندارم براي گفتن.شاگردم شاگرد